Cyclus gedicht Levenslang

Cyclus gedicht  -   Levenslang



I

 

dood gewoon dood

bidt ze

mijn tijd is voorbij

geef me een pil

smeekt ze

ze mag bitter zijn



niemand luistert

ze ijlt

niemand kijkt

ze kwijlt



pijnscheuten chargeren

door haar lijf

misselijkheid belegert

heel haar zijn

help me deserteren

prevelt ze


maar ze blijft

 


II

Levenslang duurt maar

even heel even maar

verblijven w’hier

eén levensreis en dan opnieuw

naar d’eeuwige velden van voordien.


Stille waters zien ‘t gebeuren

levenslang kan eeuwig zijn

als alle aardse levenskleuren

naamloos mengen zonder strijd.

Ginder is Hier en Nu is Altijd.



III

 

Wie timmert mijn hartslag

Wie ademt als ik ‘t vergeet

Wie dirigeert mijn cellen


Zo lang als ik leef


Wie stopt de motor

Wie ademt niet meer

Wie dooft de lichten


Wilde niet dat ik bleef

 


IV

 

Met elke adem raak ik je heel even,

je fluistert: luister naar mijn lied,

maar ‘t stormt ik hoor je niet.

Oh lieve ziel diep in mij geweven,


jij verdraagt mijn dom doelloos streven,

jij lacht als ik naast de roos schiet.

‘t Is goed dat jij mijn waarheid ziet,

zonder jou kan ik alleen maar beven


Zwijg ! Stil ! Hoor ik daar jouw gezang ?

Hé ! Kijk ! ‘k Blijf aan je kleven,

mijn schaduw verdwijnt achter ‘t behang.


Nu weet ik weer hoe zeer ik verlang,

dit unieke web te mogen weven,

in vreugd en schoonheid, levenslang.


cyclus gedicht

basisjaar Literair Schrijven

mei 2018