Cyclus gedicht - Levenslang
I
dood gewoon dood
bidt ze
mijn tijd is voorbij
geef me een pil
smeekt ze
ze mag bitter zijn
niemand luistert
ze ijlt
niemand kijkt
ze kwijlt
pijnscheuten chargeren
door haar lijf
misselijkheid belegert
heel haar zijn
help me deserteren
prevelt ze
maar ze blijft
II
Levenslang duurt maar
even heel even maar
verblijven w’hier
eén levensreis en dan opnieuw
naar d’eeuwige velden van voordien.
Stille waters zien ‘t gebeuren
levenslang kan eeuwig zijn
als alle aardse levenskleuren
naamloos mengen zonder strijd.
Ginder is Hier en Nu is Altijd.
III
Wie timmert mijn hartslag
Wie ademt als ik ‘t vergeet
Wie dirigeert mijn cellen
Zo lang als ik leef
Wie stopt de motor
Wie ademt niet meer
Wie dooft de lichten
Wilde niet dat ik bleef
IV
Met elke adem raak ik je heel even,
je fluistert: luister naar mijn lied,
maar ‘t stormt ik hoor je niet.
Oh lieve ziel diep in mij geweven,
jij verdraagt mijn dom doelloos streven,
jij lacht als ik naast de roos schiet.
‘t Is goed dat jij mijn waarheid ziet,
zonder jou kan ik alleen maar beven
Zwijg ! Stil ! Hoor ik daar jouw gezang ?
Hé ! Kijk ! ‘k Blijf aan je kleven,
mijn schaduw verdwijnt achter ‘t behang.
Nu weet ik weer hoe zeer ik verlang,
dit unieke web te mogen weven,
in vreugd en schoonheid, levenslang.
cyclus gedicht
basisjaar Literair Schrijven
mei 2018
CONTACT