in-balans.one

Van 2008 tot 2018 beheerste Kundalini Yoga zoals onderwezen door Yogi Bhajan mijn leven. Mijn passie was intens. Ik nam koude douches, deed mijn sadhana, experimenteerde met alle kriya's, mediteerde uren, kocht boeken en dvd's, volgde alle mogelijke opleidingen en workshops, leidde de Belgische Kundalini Yoga Federatie gedurende acht jaar, gaf meerdere yogalessen per week, organiseerde en assisteerde in lerarenopleidingen tot in Afrika toe.

En ja, ik droeg ook een tulband tijdens het lesgeven en zelfs daar buiten.

Af en toe hoorde ik geruchten over misbruik. Maar dat was allemaal laster 'zeiden zij'.

'Zij' dat waren mijn yogaleraren en yogavrienden. Je moet daar niet naar luisteren. Het is allemaal fantasie en geroddel.

In 2012 kwam het misbruik heel dichtbij. Hari Singh, een van de leraren van de opleiding Sat Nam Rasayan* die ik organiseerde in België, verleidde twee jonge studenten tot een seksuele relatie terwijl hij wist dat beiden zich in een kwetsbare situatie bevonden omwille van relatieproblemen. Maandenlang vroeg ik aan de SNR leiders om gepaste maatregelen te nemen, maar ik werd gevraagd om te zwijgen. Omdat ik bleef aandringen werd ik geëxcommuniceerd door Guru Dev Singh, de zogenaamde Master van SNR. Hij verklaarde België no-gozone voor alle SNR activiteiten gedurende twee jaar.

Eind september 2020, acht jaar na de feiten, schreef ik een brief aan Guru Dev Singh om te vragen of hij vandaag al iets meer openstond om te erkennen dat er schade was aangericht door Hari Singh en dat dergelijk grensoverschrijdend gedrag niet thuishoort in een spirituele organisatie. Zijn antwoord en het volledige SNR misbruik verhaal uit België vind je hier.

*Sat Nam Rasayan, of SNR in het kort, is een meditatieve healing techniek die Kundalini Yoga zoals onderwezen door Yogi Bhajan als basis gebruikt.

In 2018 kwam ik een wetenschappelijk artikel tegen over de leugens die Yogi Bhajan vertelde over zijn verleden, zijn leraren en de herkomst van zijn versie van Kundalini Yoga.

Ik stelde hierover vragen aan verschillende leiders in de internationale KY organisatie. Er kwam geen antwoord.

Ik was boos, vooral omwille van die stilte. En ik baalde omdat ik besefte dat ik zelf  die leugens mee verspreid had tijdens mijn yogalessen en als assistent in lerarenopleidingen in België, Nederland, Duitsland, Burundi, Kenya en Ethiopië. 'This is an ancient technology,' vertelde ik de studenten. Niets was minder waar. Yogi Bhajan verzon de yoga sets gewoon.

Ik stopte met lesgeven en gaf mijn ontslag bij het KY bestuur in België.

Byebye Kundalini Yoga, dacht ik.

Begin 2019 vertelde iemand me over de betrokkenheid van Akal Security* bij het scheiden van kinderen van hun ouders aan de grens tussen de VS en Mexico. Er borrelde weer iets in mijn binnenste. Ik werd opnieuw lid van de raad van bestuur in België zodat ik van binnenuit mee druk kon zetten op de leiders in de VS om  te zorgen dat de non-profit KY yoga organisaties niet gesponsord zouden worden door een beveiligingsfirma die de duistere praktijken van de Trump regering ondersteunde. Weer was ik  teleurgesteld omdat men alles deed om ons niet te horen. Het duurde meer dan een jaar voor er reactie kwam. 

*Akal Security is zoals Yogi Tea een profit organisatie die deeluitmaakt van de Siri Singh Sahib Cooperation (SSSC) de overkoepelende organisatie waar ook alle non-profit Kundalini Yoga organisaties zoals KRI en 3HO onder vallen.

En toen in januari 2020 was het hek van de dam. Pamela Saharah Dyson bracht haar boek uit 'Premka - White Bird in a Golden Cage. My Life with Yogi Bhajan.' Er brak een storm los in de Internationale Kundalini Yoga gemeenschap. Pamela getuigt in haar boek over het seksuele en machtsmisbruik dat zij ondervond in de vele jaren die ze doorbracht aan de zijde van Yogi Bhajan. Vele andere gruwelijke getuigenissen volgden. De KY wereld begon te daveren op zijn grondvesten en dat doet hij nog steeds. Meer hierover kan je hier lezen.

Ik voelde opluchting bij het lezen van het boek: eindelijk kreeg de olifant in de kamer een naam en niemand kon er nog naast kijken. Nu kon er uitgezuiverd worden.

Als vertegenwoordiger voor KY België bij de Internationale organisaties kwam ik in contact met vele mensen die hele verschillende reacties hadden op de aanklachten tegen Yogi Bhajan. Er waren er die hun boeken verbrandden. Anderen stapten uit de organisatie. Nog anderen bleven Yogi Bhajan aanbiddden als een heilige.

Binnen de internationale KY organisaties die geleid worden vanuit de VS werd en wordt nog steeds hard gewerkt aan de toekomst die er sowieso anders zal uitzien.

In België was de reactie onvoorstelbaar stil. Soms had ik de indruk dat ik de enige was die de storm in de KY wateren voelde. Was ik de enige die last had met het feit dat we jarenlang belogen waren? Ik vroeg het me af.

Meer en meer werd het duidelijk dat er heel wat informatie over het misbruik bij toplui in de organisatie beschikbaar was sinds de jaren tachtig. Maar men had alles verzwegen en onder de mat geveegd. Er was niets mee gedaan.

Gelukkig was ik in 2018 al gestopt  met lesgeven. Anders waren mijn gewetensproblemen nog groter geweest. Honderden keren vroeg ik me af waarom mijn 'Byebye Kundalini Yoga'-plan maar niet lukte. Ik bleef maar aan de KY organisaties kleven ook al praktiseerde ik al lang niet meer.

En dan op een ochtend tussen waken en slapen fluisterde een lieve engel deze simpele woorden in mijn linkeroor: Doe hier iets constructiefs mee, en dan mag je gaan.

Het was juli 2020. Ik stelde aan de raad van bestuur voor om een meldpunt Integriteit op te richten in België . Ze gingen akkoord. Ik nam contact op met Sensoa, het Vlaams expertisecentrum voor seksuele gezondheid. Zij wilden ons begeleiden ons bij het opstellen van een Integriteitsbeleid. In het najaar hadden we workshops met hen.

Ik sprak over ons initiatief op een meeting met de vertegenwoordigers van de  nationale Kundalini Yoga federaties. Enkele landen vroegen om hen op de hoogte te houden omdat zij misschien iets gelijkaadigs wilden doen.

Op internationaal vlak is er wel een organisatie die zich bezighoudt met ethische kwesties: EPS (Ethical and Professional Standards). Maar hun methoden en teksten zijn 'ver van mijn bed' voor de 'gewone yogaleraar en student'. Zij zijn bezig om hun werkmethodes en instrumenten aan te passen aan de huidige situatie en noden, maar het blijft een top-down benadering. Wat wij doen is meer bottom-up. Hoewel het vanuit het standpunt van de yogastudent dat nog niet is, omdat het op nationaal vlak ontwikkeld werd. Maar vanuit het globale perspectief op wereldvlak is het bottom-up.

Half december 2020, op een vroege ochtend kwam de engel nog eens bij me langs. Hij fluisterde, weer in mijn linkeroor: Maak een website waarop je de documenten van het Integriteitsbeleid kan delen.

En zo werd dit kind, net voor Kerst 2020 geboren: www.Integrity-in-Yoga.one.